Podczas pandemii Covid-19 towarzyszył nam nieustanny lęk. Naukowcy opisali go jako ostre zaburzenia stresowe, jako wypełnienie – jak to określano „luki nozologicznej” – luki między zaburzeniem przystosowania a zaburzeniem stresowym pourazowym (PTSD). Przez kilka pierwszych miesięcy pandemii uzbrojeni w rękawiczki unikaliśmy dotyku drugiej osoby. Niespotykane przyspieszenie transmisji wirusa na cały świat w wyniku globalizacji, zmian klimatycznych i szybkości przemieszczania się ludności, to subiektywnie odczuwane, rzeczywiste lub domniemane poczucie zagrożenia ze strony innych ludzi. Jego emanacją w pracy Pozdrowienia są uchwycone przez autorkę rozpaczliwe gesty porzuconych plastikowych rękawiczek. Sztetner pisze: „Praca Pozdrowienia kształtowała się bez z góry zaplanowanej koncepcji. To były zwykłe notatki z codzienności, a równocześnie próba poradzenia sobie z frustracją, bezsilnością. Zastygłe w niezrozumiałych gestach rękawiczki opowiadają nie tylko o pandemii i strachu, ale też o antropopresji, nadprodukcji, braku refleksji, władzy, a także o tym, o czym mówić najtrudniej – jest nas po prostu za dużo”.
Elwira Sztetner artystka, aktywistka, anarchistka i weganka związana z nurtem ekofeminizmu. W swojej twórczości poddaje krytycznej analizie antropocentryczny model świata. Kwestionuje system moralny usprawiedliwiający hodowlę i zabijanie zwierząt. Sięga po techniki typowo „kobiece” – szyje, haftuje, szydełkuje, tka. Tworzy wieloelemen- towe instalacje rzeźbiarskie. Od 2010 roku pracuje na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie zatrudniona na stanowisku profesory uczelni prowadzi Pracownię Tkaniny Artystycznej.
